Ptasie mleczko

Ptasie mleczko
Stopień trudności:  3
Pomoc Rodziców: gaz
Czas przygotowania: 10 minut + 2 godziny w lodówce
 

POTRZEBUJECIE:  

200 g serka mascarpone
180 g śmietany 30%
3 (lub więcej) łyżki cukru pudru 
1 cukier waniliowy
100 g czekolady
50 g masła
1-2 czubate łyżki żelatyny 

DO PRACY:  

1. Myjemy rączki
2.Żelatynę rozpuszczamy w połowie szklanki zimnej wody i odstawiamy na kilka minut, aż lekko stężeje. 

3. Serek mascarpone mieszamy ze śmietanką, cukrem i cukrem waniliowym.

4. Mieszamy na gazie. Gdy masa jest ciepła, dodajemy do niej żelatynę i mieszamy tak długo, aż się rozpuści. 

Przelewamy do foremek czy keksówek, w zależności od tego, czy Wasze ptasie mleczka będą miały tradycyjny kształt prostokącików, czy tak, jak nasze - babeczek i bab :)

5. Studzimy i wstawiamy do lodówki na minimum 2 godziny.

6. W kąpieli wodnej rozpuszczamy połamaną na kostki czekoladę i pokrojone drobno masło. Mieszamy, aż się rozpuści.

7. Masę "ptasiomleczkową" wyjmujemy z lodówki i jeśli to babeczki - jak nasze - polewamy czekoladą. Jeśli nie - kroimy masę w kostkę i zanurzamy w czekoladzie. 

SMACZNEGO!


UWAGA!  Deser najlepiej jeść na chłodno. 


KROK PO KROKU

Żelatynę rozpuszczamy, serek mieszamy ze śmietanką,
 

cukrem i cukrem waniliowym

Mieszamy na gazie (w sensie, że podgrzewam. Wiem, wiemy, że niektórzy mają elektryczne i indukcyjne), dodajemy żelatynę i mieszamy, aż się rozpuści

Przelewamy do foremek

Do lodówki na minimum 2 godziny

Polewamy rozpuszczoną z masłem czekoladą

Obficie

Mmmm... :)

 

 

I takie to :)

DOBRA RADA! Jeśli masa wyszła zbyt rzadka, możecie wymieszać ją z odrobiną rozpuszczonej czekolady i zjeść w takiej formie (zdjęcie powyżej). Też pyszne! 

Krysia znowu się martwi

- Wiesz, trochę się martwię - mówi Krysia.

- Czym się znowu martwisz, Krysiu? - pytam moją iskierkę.

- Martwię się, bo nie wiem gdzie będzie spała moja córeczka, jak się urodzi. Bo chyba widzisz - moje łóżko jest już zajęte.

Faktycznie. Łóżko Krysi jest zajęte przez Krysię, Fikaczka i stonogę Irenkę. A bywa, że gościnnie, jeśli Krysia potrzebuje więcej wsparcia, bo się jej wyjątkowo smutno zasypia - również przez któregoś królika, jednorożca albo owieczkę. 

- Jak urodzi ci się córeczka, to już będziesz mieszkała w swoim mieszkaniu, a nie z nami. Więc sama widzisz, że nie musisz się martwić - mówię i cieszę się, że taki ze mnie pocieszyciel pierwsza klasa. Ale okazuje się, że jednak nie do końca taka świetna jestem, bo Krysia ma już podkówkę na buzi i błyszczące oczka.

- Mamusiu, dlaczego ty mi mówisz takie straszne rzeczy? Dlaczego chcesz, żebym się wyprowadziła?